Perla uit Roemeniëe bracht tegenbezoek
aan Beemster en Waterland |
Middenbeemster, 8 september 2011
De rust is weergekeerd in huize van de Kleut. Onze Roemeense gaste, Perla is dinsdagavond 6 september weer op Schiphol afgezet; terug naar haar vaderland; een land waar ze eerlijk gezegd, liever niet meer wil wonen, omdat de economische toestand daar zo slecht is. Er valt voor haar als masseuse en gids in de talen Nederlands, Engels, Roemeens, Hongaars, Duits of Italiaans werkelijk geen droog brood te verdienen. Zo waren haar deze zomer door reisorganisaties drie gidsreizen toegezegd , maar alle drie werden ze geannuleerd... en door de crisis blijven de klanten weg uit haar massagesalon.
|
|
 |
| |
|
|
 |
|
Tussen 1990-1993 was Perla met haar gezin in Nederland om hier een nieuw bestaan op te bouwen. Helaas moest ze na een procedure terug naar Roemenië. Na twintig jaar hevig verlangen om terug te kunnen keren heeft ze van 23 augustus t/m 6 september tot in de toppen van haar vingers genoten van een onverwacht aangeboden vakantie en Beemster gastvrijheid, rust, ruimte.
Gezien door haar ogen zijn de Beemster en Waterland oases van welstand en ordening, vergeleken met Brasov, de stad waar zij woont. Als ze daarover vertelt, ga je zelf beseffen, hoe goed het toch allemaal geregeld is, hier. Ook al wordt er heel vaak gemopperd. |
| |
|
|
Rest nu nog slechts de herinnering aan twee fantastisch gezellige weken. Heus niet alleen voor de gast, maar ook voor de gastheer en -vrouw, die haar zoveel mogelijk van het leven in Beemster en Waterland hebben willen laten zien. Daarbij willen we iedereen bedanken die Perla van alles wilde vertellen over wat hun bewoog om vrijwilliger of lid van een vereniging te zijn, of als privaat persoon succesvolle initiatieven te ontwikkelen.
Door mijn activiteiten voor de Beemster Bengel heb ik veel contacten in de Beemster en die bereidden ons overal een hartelijke ontvangst, waarvoor ik heel dankbaar ben. |
|
 |
| |
|
|
 |
|
 |
| Zo'n contact was Adriaan Mulder, die vele jaren voorzitter van VVV Agentschap Beemsters' Welvaart was. Hij vond het leuk om zijn enorme kennis over de droogmaking te spuien. Het begon met aan de hand van de kaart iets te vertellen over inpolderen, gemalen en sluizen. |
|
Dat alles liet hij tijdens de daaropvolgende toer langs de Beemster Ringdijk zien. Ook de sluis bij Schardam, een plek waar de wapens van Waterschap de Waterlanden en die van de Hoofdingelanden nog in de sluismuren zijn te vinden, werd bezocht. |
| |
|
|
| Het lijstje met te bezoeken adressen werd erg lang, maar af en toe kon er toch nog een ochtendje uitslapen en langzaam op gang komen, worden ingelast. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Natuurlijk werd de eerste dag van het bezoek bestemd om Middenbeemster zelf eens te bekijken: de 'Buurt', de Marktpleinen en het gemeentehuis. Het meest rustieke plekje is wellicht het witte bruggetje over het Lindengrachtje en de daar aan gelegen houten huisjes met het smederijpandje. |
|
In bloemenwinkel Ranonkel, gevestigd in het smederijpand was Harry IJlst bezig een prachtig bloemstuk op te maken. Zijn bloemsierkunst is heel bijzonder en Perla zal thuis aan een vriend die een bloemenzaak heeft, daarover uitgebreid gaan vertellen en veel foto's laten zien. |
| |
|
|
 |
|
|
| Op vrijdag 26 augustus, een nogal sombere dag, bezochten we één van de tuincentra in ZOBeemster. Daar keek ze haar ogen uit op de grote weelde aan bloemen en planten, maar ook aan de bak met grote kaikarpers. |
|
Ze liet zich uitgebreid informeren over plantenvoeding voor zowel orchideeën als perkplanten, die in Roemenië niet te koop zouden zijn.
Medewerker Marco had er best plezier in om haar daar van alles over te vertellen. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Daarna volgde een bezoek een bollenteler L.Konijn en zijn zoon aan de Middenweg. Met veel belangstelling volgde ze het proces van sorteren van de tulpen en ontving als attentie een paar zakjes bollen voor thuis. |
|
Tenslotte namen we ook een kijkje bij de ontkroonde molen De Nachtegaal, waarvoor juist deze dag de officiële eerste paal voor een nieuw fundament in de grond werd gedreven. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Op zaterdag, 27 augustus kwam nog een telefoontje van Adriaan met de vraag of wij zin hadden om eens de in originele staat terug gebrachte molen in Etersheim, De Breek, te gaan bekijken. |
|
Het bezoek ging natuurlijk gepaard met een kopje koffie in het bezoekerscentrum. In het intieme molenaarskamertje kreeg Perla visioenen over hoe fijn het zou zijn om in Nederland als molenaarsvrouw te wonen. |
 |
|
|
| Een klim via de supersteile trap naar de bovenverdieping van de molen leidde naar de plek, waar het enorme houten molenwiel draait. Adriaan legde uit hoe het maalsysteem van een korenmolen werkt. |
|
De grote NAP peilmeter was het volgende te inspecteren project in de nabijheid van de molen. Het is hier het laagste punt van de Zeevang. Meer dan 6 m. diep, d.w.z. onder de zeespiegel. |
| |
|
|
 |
|
In de middag van de 27ste augustus was voor Perla een rondleiding in Museum Betje Wolff geregeld. Koosje Franken, gids in het Museum en de kerk van Middenbeemster nam de honneurs waar, omdat de gastvrouw moest repeteren voor de spectaculaire Operanacht in Monnickendam.
Koosje vond het heel leuk om Perla nu ook eens te gidsen, want Perla en zij kenden elkaar al van de reis naar Roemenië in 2010.
Ook het infocentrum werd door Perla en Koosje bezocht. Helaas liet het programma geen tijd over om een bezoek aan het Agrarisch Museum Westerhem te brengen. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Op zaterdagavond 27 augustus werd dus in de haven van Monnickendam de Operanacht gehouden, waarbij het Monnickendams Opera Koor samen met het Volendams Opera Koor met solisten en groot orkest een indrukwekkend operaconcert gaven. |
|
Perla raakte allereerst helemaal opgetogen over dit leuke stadje met zijn grachtjes, de havenentourage, maar bovenal door de klederdracht, waarin de leden van het Volendamse koor zich hadden gestoken. |
| |
|
|
 |
|
In haar stad Brasov met maar liefst 375.000 inwoners bestaat geen enkel amateurkoor. Wel worden muziekvoorstellingen met professionele krachten gegeven, maar dat is voor de meeste mensen niet betaalbaar.
Om haar ook eens te laten ruiken aan een repetitie van een amateurkoor was ze op dinsdagavond 30 augustus te gast op de repetitie van het Monnickendams Opera Koor, voor haar echt een belevenis en muzikaal als ze is, zong ze meteen maar een sopraanpartij mee.
Op maandagmiddag 29 augustus woonde ze eveneens een repetitie van Dameskoor Middelwijck bij. Ze was zo enthousiast over het leuke repertoire dat ze een verzoeknummer mocht indienen en het werd "The Rose". |
| |
|
|
 |
|
 |
| Tijdens de rondtoer door de Beemster met Adriaan werd gesproken over echte Hongaarse goulash. Perla stelde voor, dat ze als tegenprestatie dit gerecht zou gaan maken en Adriaan en zijn echtgenote werden voor dat diner op 29 augustus uitgenodigd. Dus stond Perla die middag heerlijk in de keuken te kokkerellen. |
|
Alle ingrediënten had ze in de supermarkt zo uit de schappen kunnen pakken. Alleen het donkerrode paprikapoeder, absoluut nodig is voor het slagen van het gerecht, kon ze niet vinden, maar ze 'roeide toch maar met de riemen die ze had'. Het smaakte voortreffelijk en het recept is natuurlijk opgeschreven! |
| |
|
|
 |
|
 |
| Op dinsdagochtend 30 augustus vond een bezoekje plaats bij het verzorgingshuis van Annamarie Schuijtemakers. Perla, die zelf als vrijwilliger in een hospice werkt en ook een paar dagen per week bij een dementerende dame oppast, vond dit een bijzonder bezoek. |
| |
 |
|
 |
| Omdat het deze dag 's middags een beetje zonnig weer was, werd de van de buurvrouw geleende fiets gepakt en koers gezet naar Zuidoostbeemster met bestemming: de keramiektuin van kunstenaar Bob Ernsting. |
|
Ook al was de tuin gesloten, Bob was toch bereid de bezoekers toe te laten om even te genieten van de rust in zijn paradijselijke oude boomgaard waar overal prachtig keramiek viel te bewonderen. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Woensdag 31 augustus was voor Perla misschien wel één van de mooiste dagen toen ze in Breidablick kennis mocht maken met het fjordenpaard Emir. In haar jeugd woonde ze op een boerderij en had haar vader paarden, maar nu woont ze in de stad, waar nergens een paard valt te bekennen. |
|
Ze mocht ook plaatsnemen op de bok van de huifkar. Henk van der Molen die elke woensdag de bewoners van Breidablick met de huifkar in Middenbeemster rondrijdt, vertrouwde haar zelfs de teugels toe.
Wat haar is opgevallen is, dat er overal paarden te zien zijn, ook veel op de televisie. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Na het ritje met de huifkar werd nog een kijkje genomen in diverse gebouwen van Breidablick. |
|
We bezochten de boerderij, de plantenkas en het winkeltje, waar biologische producten en zelfgebakken brood wordt verkocht. |
| |
|
|
 |
|
 |
In de voormalige school zijn de turf-, weef- en viltateliers gevestigd. Waar ze zelf een gehandicapte broer heeft vond Perla de mogelijkheid om mensen met plezier aan het werk te zetten verbazingwekkend. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Na het bezoek aan Breidablick werd in de wijk Leeghwater nog even bij mevrouw Janny van Eck aangebeld. Perla wist niet wat quilten was en wie kon het haar beter over vertellen dan mevrouw van Eck, die haar hele huis vol heeft met prachtige handwerken in vele kleuren en motieven. (archieffoto) |
|
Diezelfde avond werd Perla ontvangen in het atelier van Mirjam Golverdingen. wereldkampioen Art Clay 2011. Ze werd voor de verandering zelf eens aan het werk gezet en onder professionele begeleiding van Mirjam maakte ze een prachtige zilveren hanger met parel. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Donderdag 1 september werd een toerritje door Waterland gemaakt met een bezoek aan de textielkunstenares Mieke Werners in Zuiderwoude en het pittoreske Marken. Klik hier voor haar website |
|
Mieke liet in haar atelier zien hoe haar kunstwerken, gemaakt van wol, ontstaan. Met hele fijne haaknaaldjes brengt ze wonderbaarlijke expressie in en figuren ontstaan. Klik hier voor de film |
| |
|
|
 |
|
 |
| Eén van Miekes pronkstukken is 'Grootje", een levensgrote pop, helemaal van wol gemaakt. Tijdens exposities is 'Grootje" er altijd bij. Er is ook een film gemaakt van een wandeling met de 'oude dame' langs de IJsselmeerdijk, Klik hier voor de film |
|
Na het bezoek aan Mieke volgde Marken, waar Perla kennismaakte van de in Markense dracht gestoken gids van de kerk. We bezochten ook het Marker Museum, waar een film werd vertoond over de bewogen geschiedenis van dit voormalige eiland. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Natuurlijk moest Perla bij de plaatselijk souvenirwinkel ook even de grote klompen passen. In de winkel brandde het kleine beetje geld, dat ze bij zich had, in haar zak, omdat ze zo'n Delfts blauw Hollands molentje met een bloemenvaasje wilde kopen. |
|
De steiger van de haven waar in een cafeetje vervolgens een interview plaats vond met een journalist van Dagblad Waterland. Perla vertelde haar opgetogen hoe ze van haar verblijf in Beemster in Waterland genoot |
| |
|
|
 |
|
 |
| Astrid Koot ontving ons op vrijdag 2 september in haar nog niet helemaal ingeruimde Hospice 'Thuis van Leeghwater'. Toch was er genoeg te zien, zoals de mooie keuken, de gemeenschappelijke-, studie- en kantoorruimtes. Ook was er de enorme badkuip, waarin de bewoners comfortabel in gebaad kunnen worden.Dit alles kon allemaal gerealiseerd worden door sponsors en de opbrengst van diverse acties. |
|
Toen Astrid vertelde over de geweldige inbreng van vele vrijwilligers, merkte Perla op, dat in Brasov een rijke idealistische arts ook een dergelijk Hospice had geopend. Dit biedt bovendien dagopvang aan kankerpatiënten. Dit kan eveneens alleen maar draaien op de inzet van Veel vrijwilligers, waaronder zij zelf. Astrid moest hierop bekennen, dat dagopvang in het Beemster Hospice nog niet aan de orde is, maar er wordt al wel over gedacht. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Na het bezoek aan het Hospice was nog een afspraak gemaakt bij de in Noordbeemster wonende LEDO masseur Wouter Allan. Bij dit gesprek kwam stoelmassage ter sprake en dat was iets waar Perla in haar land nog niet eerder van had gehoord. |
|
De stoel werd voor de dag gehaald en demonstratie volgde, waarbij Perla een massage van Wouter kreeg. Daarna mocht ze het zelf ook eens proberen. Ze werd laaiend enthousiast. Zoiets zou ook voor haar iets kunnen zijn. |
| |
|
|
 |
|
 |
Het gesprek over de stoel zou haar gedachten nog de hele dag bezig houden. Zelf zo'n ding te kunnen aanschaffen was haar vooralsnog een niet te realiseren wens.
Daardoor was ze 's middags een beetje afwezig in het hoedenatelier van Hanny Schouten, waar ze ook al aan het werk werd gezet om een bijzondere haarversiering voor haar dochter te maken. . |
|
Op aanraden van Wouter Allan werd toch een kijkje op Marktplaats genomen met als gevolg dat reeds dezelfde avond nog een ritje naar Monnickendam werd gemaakt om een massagestoel tegen een redelijke prijs aan te schaffen. Perla was helemaal in de wolken omdat ze door de mobiliteit.die deze stoel biedtl mogelijk wat meer inkomen zou kunnen verkrijgen. Ze kan bijvoorbeeld haar klanten thuis bezoeken. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Op zaterdag 3 september stond een concert op de drie orgels in de Purmerendse Koepelkerk op het programma. Even in de rust van de kerk genieten van de fraaie orgeltonen. |
|
Dan, na het concert, was er de bedrijvigheid van de straat, waar een bruidspaar met een prachtige koets en twee Friese paarden naar het stadhuis was gekomen. |
| |
|
|
En dan de Zondagmarkt in Middenbeemster.
|
|
|
|
| Daar was bijvoorbeeld Herman Beeker met een demonstratie brongasketel |
|
Harry IJlst van Ranonkel versierde er zijn eend. |
 |
|
 |
| Siersmid Norma maakt een praatje bij de open zijdeur van de oude smederij. |
|
en de familie Konijn, verkocht bloembollen en aardappelen van eigen bedrijf. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Jan Uijtentuis had gelezen over het bezoek van Perla. Spontaan sneed hij voor Perla een stuk van een heerlijke oude kaas af om thuis lekker op te eten. |
|
Er was ook een kraam met zelfgemaakte honing en Jan Knook stond er met zijn grote zonnebloemen, Parla's lievelingsbloemen., |
| |
|
|
 |
|
 |
| Maar de demonstratie met de kaasdragers en de boerenkapel was natuurlijk voor toeriste Perla iets heel bijzonders. |
|
Dus ze rustte niet voor ze een foto kon laten maken, waar ze te midden van de kaasdames en -heer staat. |
| |
|
|
 |
|
 |
| Maandag, 5 september, de laatste 'werkzame' dag van het bezoek aan de Beemster en Waterland. Er waren nog wel twee afspraken af te werken: het biologisch agrarisch bedrijf en winkel van de firma Waal aan de Volgerweg. Met Guus had ze een gesprekje over het maken van honing, iets wat ze o zo graag zelf zou willen doen. Ze heeft namelijk een kleine oude boomgaard, waar ze echter door de afstand nooit meer kan komen en waar zigeuners voor eigen gebruik de appeltjes van de bomen plukken. |
|
In de melkkelder liet ze zich door Jan Waal voorlichten over de moderne manier van melken. "Vroeger hadden we zelf een koe en een paarden", vertelde ze en zij had nog wel met de hand gemolken.
De familie Waal is naast agrarisch bedrijf ook een zorgboerderij. Op het erf is inmiddels een gebouw verrezen, waar de mensen, die hier zorg ontvangen in de kantine de lunch kunnen gebruiken.
|
| |
|
|
 |
|
 |
Als tweede stond een gesprek met wethouder en locoburgemeester Han Hefting op het programma. Het zou gaan over Werelderfgoederen. Van te voren liet Perla zich even fotograferen in de hal met platen van alle werelderfgoederen in Nederland inclusief Suriname.
Als gids is Perla zeer geïnteresseerd in de historie van haar eeuwenoude stad Brasov. Voor meerdere projecten in de stad is bij Unesco de status van Werelderfgoed aangevraagd. Omdat ze had gehoord, dat de burgemeester van Beemster president van de Unesco is, wilde ze wel eens weten waarom er nog helemaal niet gereageerd is op het verzoek van Brasov. |
|
De betreffende brief had ze bij zich en liet die aan Hefting lezing. Deze vertelde dat het wellicht aanbeveling verdient om in plaats van vier objecten, de hele binnenstad als Werelderfgoed te laten aanmelden. Perla heeft daar echter een hard hoofd in, omdat al geconstateerd is, dat de historische muren van eeuwen her die al wel gerestaureerd zijn, door gebruik van ander materiaal niet meer voldoen aan de eisen van de Unesco. Wel zijn de voorgestelde gebouwen in de oorspronkelijke staat teruggebracht.
Perla zal echter het advies van de wethouder overbrengen aan haar eigen burgemeester in Brasov. |
| |
|
|
Nawoord
Zo, hier eindigt dus een ellenlang verslag van de vele ontmoetingen met bewoners van Beemster en Waterland; er zijn er overigens nog een paar onvermeld gebleven. Eigenlijk had ik nog wel veertien dagen met haar op stap kunnen gaan, maar het zat er niet meer in. Op dinsdag 6 september heb ik haar met de stoel op Schiphol afgeleverd. Een laatste omhelzing en de hoop elkaar nog weer eens te kunnen zien... Perla was een fijne, lieve gast en we hebben van haar gezelschap genoten. Perla op haar beurt voelde zich helemaal thuis in de Beemster. Gelukkig waren er bij het afscheid geen tranenpartijen, omdat ze toch met een beetje hoop terug kon gaan naar dat verre Roemenië, waar ze haar leven ongetwijfeld zal blijven vergelijken met dat wat ze hier in Beemster allemaal heeft kunnen zien.
Ik hoop ook, dat ze met wat ik haar aangereikt heb, iets zal kunnen doen. Ik zag, dat overal waar informatie werd verstrekt, ze die leek 'op te zuigen' en 's avonds werkte ze tot diep in de nacht om de informatie op de ter beschikking gestelde laptop, vast te leggen. Jammer, dat in Roemenië, dat voor 2014 staat genoteerd Euroland te worden, zo weinig voor de welvaart van het volk wordt gedaan. Perla heeft het over de enorme bureaucratie en de corruptie, die er nog steeds heerst. Zo is er in al de tijd, dat de Euro's binnenstroomden, in dat enorm grote, maar prachtige land slechts 300 km snelweg aangelegd.
FIJET93
Op 16 september kreeg ik een verheugd mailtje van Perla, dat ze als gids Engels is uitgenodigd voor het symposium FIJET93 dat in Roemenië plaatsheeft. Daar nemen 120 internationale reisjournalisten aan deel. Deze journalisten zullen zeker hun ogen de kost geven en 'genieten' van dat praachtige landschap (en van de wegen vol hobbels en kuilen).
Voor Perla is deze gidsreis gewoon een zegen van boven. Misschien kan ze voor de winter nog een verwarming in haar tweekamerappartementje aanschaffen.
En misschien dat er nog iets overblijft om vioolles te nemen... In haar jeugd ontwikkelde ze namelijk een groot talent, maar het bleek niet mogelijk een conservatoriumopleiding te bekostigen. |
|
