Start
Redactie
Mijmeringen
Over de Beemster Bengel
Nieuwsarchief
Gastenboek
 
In Memoriam Cees Verhagen
Een luis in de pels van ambtenarij en overheden

Middenbeemster, 17 februari 2010

Het is niet de bedoeling van de redactie van de Beemster Bengel om bij elk overlijden in de Beemster stil te staan. Het heengaan van Cees Verhagen op waarschijnlijk 12 februari heeft bij mij veel herinneringen opgeroepen aan gesprekken met een man, die als juridisch adviseur vaak mensen bijstond, die in de tang van overheid zaten maar aan de hand van zijn vaak gratis gegeven advies, besluiten konden nemen.

Hij zou het zeker goedgekeurd hebben, dat hij hier als 'luis in de pels van ambtenaren en overheden' wordt aangemerkt. Want hij was lastig! Hij kende de wet op zijn duimpje en daar kon hij overheden en ambtenaren behoorlijk mee om de oren slaan. Geen wonder, dat -als zijn naam viel-, ambtenaren nogal schrikkerig deden. De eerste keer, dat ik zijn naam hoorde vallen was tijdens een commissievergadering, waar de aanvraag voor een ouder, die betaald schoolvervoer voor zijn kind wilde hebben, werd behandeld. Verhagens argumenten waren zo steekhoudend, dat de raad het hoofd wel moest buigen.

Mijn ontmoeting met hem vond plaats aan de Rijperweg, waar een koe in de sloot was geraakt. Hij vond denkelijk dat het te lang duurde voordat reddingspogingen in het werk werden gesteld. Als correspondent van toen nog De Nieuwe Noord Hollandsche Courant werd ik naar hem toegestuurd om een praatje te maken. Hij was een grote dierenvriend die ijverde voor het welzijn van dieren. Hij was zeer gehecht aan zijn eigen hond Taman en ze waren onafscheidelijk. Volgens een verslagje in Dagblad Waterland van 16 februari 2010 was het Taman die niet van de zijde van zijn dode baas wilde wijken. Met grote moeite is de hond uit het huis gelokt door Pim Langereis van de Dierenambulance.
Zo'n bericht, dat iemand zo eenzaam zonder dat anderen het weten, alleen in het bijzijn van zijn hond overlijdt.

Al was hij voor dwarsliggende ambtenaren niet erg aardig, dat was hij wel voor iedereen die hem benaderde. Vaak stond hij bij de supermarkt kopiën te draaien die betrekking hadden op juridische zaken. Daar kon ik hem aanschieten op de dag, dat de Commissaris van de Koningin Borghouts in het kader van veiligheid in Noordholland een bezoek bracht aan de Vrijwillige Brandweer Beemster. Na het officiële gedeelte was Borghouts bereid een persconferentie te geven en als verslaggeefster van de Beemster Bengel doe je daar natuurlijk aan mee. Tot grote ergernis van Commissaris, die toch ook al niet zo vrolijk uit zijn ogen keek, was er slechts één persoon op die persconferentie aanwezig: jawel, alleen de Beemster Bengel en geen verslaggevers van de andere 'echte' media. Maar wat moet je nu aan zo'n man vragen? Gelukkig had Verhagen me wat ingefluisterd: "Vraag maar aan hem hoe het zit met de capaciteit van het gemaal Wouter Sluis. Dat maalt vaak te laat; de gemalen worden door de automatisering pas 24 uur na hevige regenval in werking gezet. Bovendien heeft Wouter Sluis te weinig capaciteit!".... Hoewel deze vraag toch ook een kwestie van veiligheid was, verwees Borghouts geïrriteerd naar Uitwaterende Sluizen. Hij had helemaal geen zin hierop in te gaan en daarmee was de persconferentie beëindigd. 

De belangstelling van Verhagen voor de Beemster Bengel kwam, nadat hij voor de raad had ingesproken in de zaak van de nieuwbouw bij de kerk. Hij had zich opgeworpen als juridisch adviseur en kon de groep Beemster Bezorgden Erfgoed (BBE) voorzien van allerlei informatie op rechtskundig gebied. Dat de Beemster Bengel als enige verslag had gedaan van deze avond was hij zeer verguld. Omdat hij nog niet in het bezit was van een PC, (hij deed alles nog op een schrijfmachientje), kwam hij nog meer informatie brengen om te publiceren. In de tuin, het was een prachtige zomerdag, hebben we het besproken, waarbij ik hem uitlegde, waarom niet alles geschikt was om op de Beemster Bengel te publiceren. De juridische termen waar hij zich van bediende, waren vooral veel te ingewikkeld. Nou, gaf hij toe, hij was toch al blij dat de Beemster Bengel onpartijdige verslaggeving had gedaan van de raadsvergadering en als dank stuurde hij een prachtig opgemaakt bloemstuk.

Zo was Verhagen: aardig voor iemand, die hem ter wille was, maar niet voor de tegenwerkende ambtenarij. Hij had zelfs kritiek op de burgemeester en in de periode dat er sprake was van een referendum voor een gekozen burgemeester stelde hij zichzelf kandidaat. Hij bracht zelfs een bezoek aan het gemeentehuis om daar ter introductie gebak uit te delen. Het is niet doorgegaan en je vraagt je af of we inderdaad een gekozen burgemeester op kaplaarzen zouden hebben gekregen.

Een dieptepunt was in 2009 een arrestatie, waarbij hij midden in de nacht van bed werd gelicht door een groot aantal veiligheidsagenten. Hoe dat precies allemaal in elkaar zat, kan ik me niet herinneren, maar wel dat hij een paar dagen onterecht in de cel heeft gezeten.

Verhagen had veel voor anderen over. Niet alleen, dat hij rechtskundige hulp bood, maar ook financieel wilde hij wel eens inspringen. Zelf leefde hij heel sober. Geheel in lijn met zijn persoonlijkheid heeft hr Verhagen zijn lichaam ter beschikking van de wetenschap willen stellen: "Zo hebben anderen er nog wat aan en begraven is onzin en duur". Helaas heeft de wetenschap deze schenking geweigerd. Inmiddels is bekend, dat de uitvaart van Verhagen in alle stilte heeft plaatsgevonden.

Cees Verhagen, ik zal hem missen: het praatje bij de super, zijn telefoontjes 's morgens om acht uur en zijn plotselinge bezoeken, waarmee hij weer een nieuw onderwerp dacht aan te leveren voor de Beemster Bengel. Niet alleen persoonlijk is zijn heengaan een verlies. Verhagen was een kleurrijke dorpsfiguur, die bezield leek te zijn door strijdlust tegen het onrecht.

Naschrift:
Inmiddels zijn er diverse reacties naar aanleiding van dit In Memoriam bij de redactie binnengekomen (onder meer ook in het gastenboek van deze site).
Op de website van www.beemstererfgoed.nl werd door Vincent Falger eveneens een persoonlijke herinnering aan Verhagen geplaatst en in Binnendijks verscheen een advertentie.